Sana demişler vazgeç diye
Kolaysa sen vaçgeç yaşamakdan
Bal gözlerine yaş dökmüşler
Kırmışlar kır çiçemi üzmüşler
Hangi ince hal vazgeçirir seni benden
Hangi kan yollarımı bular çamura
Hangi ümidin kapısında baslar bu oyun
Hangi yalnıs düşünce fikrimden alacak seni
Bu düzenin içinde yalnış bişey varsa doğrulsun
Doğrulmassa doğrultacak güç bizde
Dar yolları geniş etmesini biliriz
Aşk yolumu çatallamayı denemeyin
Gözlerimde öyle karalık gizlenmiş
Yüreğime öyle dert birikmiş
Ciğerime öyle bıçak saplanmış ki
Denemeyin ayırmayı denemeyin
Canımı daha fazla acıtmayın
Öyle boş boşuna yakmayın
Bedenimin söz var ruhumdadır
aşkKim çıkarsa derine gömdüğüm olur
Gömdüğüm toprakdan çıkmaz
Acınası halde asıl o olur
Yanmışım zaten közümü korlasan ne fayda
Oduna bulasan küllerim dağılır
Sözlerim bir mühür gibi indiğinde akşama
Sevgimizin büyüklüğünde karanlık boğulur
Aşk delilikdir
Aşk serhoşluk
Aşk öyle bir hınçdırki
Karşımıza çıkan kırmızı kurşunla vurulur