AŞKGözlere saf gerçek,yüreğe bahar çiçek
Mum ateşe kalp vermiş, ateşde su sönecek
Adem ve Havva ile ilk resmi tanımı
Sanata ,doğaya
aşk insana
aşk…sunumu
Para tek sözcü keskin gözle elde edinir
Kaba sözler, yalancı cümleyle hançer iner
Yaşanan dip karanlık gecenin uç güneşi
Çıkınca uç daga zor olur yokuş inişi
Yazınca silinmez söz,aynadır kanar gider
İçi bomboş bir yangın en hazin dıram eder
Estikçe eser asır geçse silinmez ateşi
İçtikçe susanır hiç olmaz param satışı
Issız bir çölden rengarenk kalabalık
En Uçsuz bir denizde sanki ender bir balık
Fırtına ile başlar kasırgalı ölüm yar
Unutulmaz an yaşar sonra kabusa döner
Bakmaz kara yağmura rüzgara göğüs versen
Islak kaya içinde kor sisler aş gök ersen
Kitaplarda okunur,görünce tanımlanır,
Asla tanımı yoktur,yaşanınca demlenir
Yaşamı, emaneti , yürekte derin sonsuz
Gönüle, sevinç kırgın yara yaşanmaz onsuz
Kalpte sancısı titrer, göz görür içte inler
Sönmüş küllerinden salıp ölümü dinler
Yaşamda masum günah, olmazlık kadar emin
Kalp Köle olmaz özgür içte titrer hep zemin
Kaç mevsim yaşa iki kişilik çok özeldir
Dert insandan insana taşar bazen ezeldir
Açınca baharı kalp göz erkek dişi güller
Gönül bahçesinde açar öter bülbüller
Isıtır üşütür dert ağlatır yüz güldürür
Sağlık olsunda derken hastalıktan öldürür
Deniz köpük başlatır yaza kışlar karışır
Kumlu çakıldan sancı keskin ipte yarışır
Dere yataktan baraj,nehirden deniz suyu
Ağız da lokma sorgu yok hep çiğnenmez huyu
Ten bedenden çıkar gibi ağıtı çığlık
Umutsuz beyazlıktan karanlığa son ıslık
Gir verir içeri gün ilkbaharda üşümek
Anı sevmek çarçabuk çilesinde el yaşamak
Yıldırım hızıyla şevk başlar yaşandı gitti
Tren vagon sırtında aynı tabutta bitti
(demyanli)İbrahim Özdemir