Med-cezir mevsiminde güneşin,
dönüyor
umudunun göçmen kuşları..
ve
aşk diyor bilenler senin adına..
okunmadığından olsa gerek kulağına
ezanla adın
ben hangi bahar çağırsam seni
açık dallarıma
tez soluyor yapraklarım..
gelmezsen..
yaşayamam..
döküp dallarımdaki yapraklarımı
can veririm ocağa..
ve küllerimi savururlar rüzgara
Bu son bahar!..
Bir b
aşka bahar,
Bir demet çiçek toplar kırlardan
Sunarım yeni bana..
Bir b
aşka bahar..
insan olur
bendeki ben
gelsen de
anlayamam..