ben... ben ki
saçları balçıkla taranmış bir rüzgar
ıslığımda titrek bahar sancısı
üşümüş nefesimde ipe sarılmış hüzün
tutunamadığım dallar düşlerim kadar çıplak
sen... sen ki
çıplak düşlerime yapışmış kızıl bir leke
mülteci sevişmelerimde kör tuzak
sakın bakma ilişmesin bakışların gözlerime
bir bilsen ne çok bulut biriktirdim gözlerimin arkasında
bırak ki yağmurlarım bende kalsın
dokunma ki boğulma girdaplarımda
bu şehir... bu şehir ki
griye bulanmış iklimlerinde
aşk firarda
küf kokan soluk caddeleri sancıyor
çöpçüler daimi hüzünlü mesaide
süpürülüyor sevda kırıkları kamyonlar dolusu
aşksöylenmemiş sözlerde bir fırtına
yazılmamış şiirlerde batık
aşk ki
bitmesini hiç istemediğimiz ninnilerde
ve ettiğimiz tüm dualarda...
30/12/2007
DM