Kıyısında upuzun rıhtımı olan bir şehrin,
Geceye küsen yakamoz misali,
Gölgesinde kalan
AŞK !..
Kardelen çiçeği kadar narin,
Bir o kadar da;
Nadir ruhunun gülümseyen yüzü,
Aydınlatmalı varoluşun sebebini.
Oysa şimdi anlıyorum ki;
Adanmış bir
aşka yani sana
Meydan okurcasına.
Farkında olmadan....
Ben yanlış adama aşık olmuşum.
AŞK !....................
Sen olmamalısın sinmişliğin tarifi.
Zifiri ve puslu gecelerde,
Haykırışının sessiz çığlıkları
Bu kadar yırtmamalı yüreğimin derinliklerini.