Gök yüzüne çıkar el sallarım sevdigime
Yıldızlara arkadaş olurum sevdigime parlayayım diye
Gündüz görükmem çekinirim
Sevdigimin güzelligini görürüm diye
Ben akşamları parlarım aşıklara sevgiliye
Ben akşamları seyrederim sevdigimin
O güzel yüzünü
Korkarım aşıklar tartışır diye
Ben sevdim gülü sever gibi
Ateş oldum ama
aşkımdan
Parladım akşam yanan bir lamba gibi aşıklara
Köşede oturan derviş
Aşkın dan oturuyor o köşeye
Sevdigini hatırlamak için
Kim bilir kaç köşeye oturmuştur
Ben her akşam
aşkımdan
Köşelerde oturan dervişleri
Anlamaya çalışıyorum
Ve izliyorum...
AHMET YAVAŞCA...