ne büyük konuştum yokluğunda adına
azap doluyor içime kandırdığın günden bu yana
göz yaşlarımın faydası yok umut tohumlarına
niye tekrar tekrar dönüyorum bu çemberin etrafında
niye
aşk dediler sevilenin yokluğuna
sebebsiz değil gelinşinle herşeyimin birer birer yok oluşu
onsuz çıkamazmıyım bu yokuşu
kaynadıkça kaynaştırıyor ona bu
aşk kuyusu
bilinçsiz uykularımı bıraktım geride
hasretimi büyütüyorum bilinçli uykularımda baktıkça var olmayan güzelliğine
uzaklaşıyorum gerçeklerden, el çekiyor herşeyim benden
bilmiyorum ama büyük bir hasretle bekliyorum geleceğin günü
o gün kurtulacağım bu bedenden