Sahipsizlikti , ruhsuzluktu
aşk Bulan mutlaka kaybeder ,
Kaybeden bir gun tekrar kazanırdı
Kartlar açıktı çünkü suç ortada
Hoyrattı acımasızdı
aşk Yağmurun yağmasına aldırmaz
Kızgın çöllere ,baş eğdirmez
Hiçbir ses dınlemez
Sadece ayın gölgesi düşünce suya;durulurdu
Deli dolu bir serseriydi
aşk Hiç yorulmaz,ayakları kanatırcasına koşardı
Hele buldumu kafayı dünyaya sataşır ,
Her şişenin dibinde kendine bile kızar
Pişman olup sevdiğine sonra tekrar severdi
Kibirliydi ,kendini beğenirdi
aşk Boy aynasında değil dev aynasında görürdü kendini
Hep ımkansızı sever ama kavuşmadan ölmezdi
Bir efsaneydi
aşk Dudaklarımızda sanki zorla ezberletılmış bir sözdü
Hep vardı binlerce yıldır
Sarışındı ,esmerdi
Bir zamanlar Şirin bir zamanlar Leylaydı
Bunca derde, kedere aldırmadı
Hiçbir zman bitmedi ,tükenmedi
aşk...
A.ÖZGÜR EGEMENLER