ben,
ben ki
saçları balçıkla taranmış bir rüzgar
ıslığımda titrek bahar sancısı
üşümüş nefesimde ipe sarılmış hüzün
tutunamadığım dallar, düşlerim kadar çıplak
sen,
sen ki
çıplak düşlerime yapışmış derin bir kızıl
mülteci sevişmelerimde kör bir tuzak
sakın bakma
ilişmesin bakışların gözlerime
bir bilsen ne çok bulut biriktirdim gözlerimde
bırak yağmurlarım bende kalsın
dokunma ki boğulma girdaplarımda
bu şehir,
bu şehir ki
griye bulanmış iklimlerinde
küf kokan soluk caddeleri sancıyor
çöpçüler daimi hüzünlü mesaide
süpürülüyor sevda kırıkları kamyonlar dolusu
aşk,
dizginlerine sığmayan bir kısrağın nefesinde firarda...
------------
aşk,
aşk ki
bitmesini hiç istemediğimiz ninnilerde
ve ettiğimiz tüm dualarda...