Mecnun'u kul eyleyip manevi
aşka saldın
Kerem'i kül eyleyip hayallerini çaldın
Mevlana'da okyanus, Tebrizi de kumsaldın
Cennet ve cehenneme varışta merhalesin.
Kim bilir kaç kalemin sende kırıldı ucu
Bozulan kaç tövbenin sana yüklendi suçu
Kimi zaman yalancı, kimi zaman doğrucu
Ama her an yorucu zorlu bir meşgalesin
Varlığın gönül yakar, yokluğun boş bir vaat
Söz ile kalp arası gizlidir tüm hakikat
Herkes bildim zanneder bilinmez güce inat
Gözlere perde çeken hayali bir halesin.
Kiminin
aşkı şehvet, kiminin ki duygudur
Kimi para peşinde, kimine
aşk korkudur
Vicdan yüzleşmesinde bilmem nasıl sorgudur
İnsanlık tarihinde çözümsüz meselesin.
Sonsuz bir merdivendir, her basamak bir çile
Çıkmak büyük meşgale, inmek ayrı mesele
Bir adın çıkmaya gör, düşürür dilden dile
Rezil ve vezirliğin yolunda gailesin.
Mihrimah'ın
aşkıyla Sinan'da bin şaheser
Fetihlerin
aşkıyla başlayan büyük sefer
Sultan, köle ayırmaz, gönülde boran eser
Bir yönün cihan değer, bir yönde nafilesin.
Emin ZEYBEK