Toprak yollarda büyüdüm ben...!
Acı yıllarda
Çakıl taşları oldu oyuncaklarım çocukluğumda.
Ağaç gölgelerinde dinlenerek büyüdüm
Ayağımı hayvan gübrelerinin üzerine uzatarak.
Etraftan kulağıma gelen böcek vızıltıları,
Birleşince gökyüzünde uçuşan kuş sesleri ile,
Adeta bir müzik sesi oluşuyordu o an.
Ve o sesle dinlendirmeye çalışıyordum yorgun bedenimdeki ruhumu,
Karşı yamaca takılırdı bazen gözlerim,
Kırda otlanan koyun sürüsüne,
Ve başındaki çoban Hacı'yı düşünürdüm.
Düşünürdüm o an açlığı,
Emeği,ekmeği alın terini düşünürdüm,
Ama sadece düşünürdüm,b
aşka şey gelmezdi elimden.
Sonra da kerpiç duvarlı evime taşınırdım.
İşte bu yoğunluğumdan ötürü,
AŞK'I tanıyamadım ben.
Nizamettin ELMA
Kategoriler
