Ya dokunabileceğim kadar yakın ya da unutabilceğim kadar uzak ol,
Ya kendini herkesten sakın ya da gel sevdiğim ol, dedim,
Ama sen içimdeki seni yıkmak istedin,
Kolay mı sandın, içimde büyüttüğüm seni yıkmak,
Büyüttüğüm seni ufacık bir deliğe tıkmak?
Anlamalıydın artık damardan sevmiştim,
Gecenin gündüzü özlediği gibi özlemiştim,
Seni ne kadar sevdiğim sana değil ama her gece sensizliğe söylemiştim,
Ama olsun...
Sen asla üzülme ben üzülsem de,
Sen asla ağlama, ben gözyaşı pınarımı kurutsam da,
Yüreğimi çıkarıp atamam belki, taş da basamam,
Uzaktan seveceğim artık seni,
Sen seni unuttum diye bil,
Sen benim düşlerimde, beynimde, yüreğimdesin,
Ama sen boş ver, yine de beni sil,
Yüreğinde hiç olmadım ki zaten,
Ama beyninden sil, anılardan sil,
Unut geçmişi, hiç hatırlama,
Farz et ki hiç yaşanmadı,
Sadece fotoğraflarda kalsın,
Beni hiç düşünme, boş ver benim yüreğim yansın,
İçim kan ağlasın,
Aşkta böyle bir şey değil mi zaten?
Sadece sevmek değil ki
aşk,
Aşk suskun kalmak...
Aşk dilsiz olmak...
Aşk yüreği yakmak...
Aşk acılar girdabında boğulmak...
Aşk sevdiğimiz için sessiz, dilsiz, onsuz olmak, ondan mahrum kalmak,
En büyük acıyı tatmaktır
AŞK...
Kategoriler
