kurumuş güllerde ağlayan dertlerde çıktın karşıma
baktıkça ağlarım hasretten takılmış prangalarıma
sevdanın sokağında oturmak hiçte kolay değilmiş
ben bile hasreti kelepçelemişim akan gözyaşlarıma
sevenler perişan olur umutları cam misali kırılınca
sevdiği
aşkım dediği insan ciğerini çıra gibi yakınca
kalbini kalbine perçinlediği azraili olmuş hayallerinin
gönül ne yapsın umutlarının katiline deli dibi aşıksa
akıl bir tarafta gönül aksine öteki tarafta peki seven
hem akıl haklı hem gönül var mı bu işin çözümünü bilen
hep sorardı kendine
aşk nedir
aşk nedir diye işte
aşk bu
hayatları istediği sözlerle istediği gibi besteleyip söyleten
seveceksen eğer seviyorsan eğer
aşk bu işte ne yaparsın
dışarda yaz mevisimi sen sanki kış ayında gibi dolaşırsın
sen sevmiyorum desende gözyaşlarından belirtiler akıyor
aşkla ne yaşarsan yaşa hep hasret limanına demir atarsın
ALATURKA KEDER