gece kalkıyor. gül dikenlerinin kokuları da
gün iniyor gitarımın perçemine kedilerle
alkışlarla ilerliyor adımları ölümlerin
ayağa kalkan sesin çıtını çıkartmıyor
kalbimin
eski bir
aşk tuşuna basarken parmakları şiirimin
elbette seni bekliyorum ucunda uçurumlarımın
perdesini aralıyordu saten bu olup bitenlerin
farkında olmadan sesi bütün ölü askerlerin
uzaktan bir fado şarkıcısı gelip oturuyor
tam sesimin buluştuğu yerde sesinle senin
kaldırım taşlarında yeniden ölümü deneyen
bir sardunya diyor ki bana;
dön ateş
dön yalazında
görmüyor musun
her yer
aşk sana.
halim yzıcı
Kategoriler
