Üstüme yapışan eski zaman kirleri
Mundarlaşmışken tenimde
Mana denizi gözlerinde yıkanıyorum
Ürkek bir sabahta
Tenimin
Çöl ayazı kavrukluğuna
Aheste akıyor suyun
Her damlan
Örtüyor giden yılların keskinleşen acılarını
Kelimelerim
Yol ararken çıkmazımda
Göz kapaklarının arkasında
Ani bir sukunluktayken görüyorum
İçinde saklanan katışıksız sevdayı
Sular durgunlaşıp
Gök sıkıyor
Gün/eşin dinginliğinde kendini
O an
Saçlarında baharı örgütlüyorum
Ve
Ruhunun rüzgarında
Dile gelen
aşkVuslatın
Hazzına cennet kokuyor…
Taylan KOÇ