Aynı yüzlere bakıp farklı görmekti bizdeki
Yeşil denizlerde ters yönde kulaç atmak ve
Farklı tenlerde kaybolmaktı birbirimizde aradığımız...
Zihinlerimize öyle özgürsüzlük bırakıldı ki sevgili
Soytarıları kral seçtiler özgürlüğe
Özgür kalan tek şeyin de susturulduğu bu şehirde
Dev bir darağacı kuruldu hastalıklı
aşkın şerefine
Yeni yetme tesadüflerdi dudaklarında kara kalem resimler çizen
Birkaç nota içinde kaybolmaktı gözlerinde sarhoş olmak
Milyonlarca kelimeyi bile
Bir sana uyak tutamamak...
Aşkın merhemi yok mu sevgili?
Ne zaman kanasa tuz basıyorum yaralarıma...
Dilek Deniz/Jeof