Ferhatı dağlara mecnunu çöle
Düşürdü seveni dillerden dile
Merhamet etmedi seven gönüle
Vurdu yerden yere acımadan
aşk Girdi gönüllere tarumar etti
Kimi gün canından kanından etti
Bülbülü ağlattı gülü söyletti
Vurdu yerden yere acımadan
aşk Peşinden koşturdu ozanı sazı
Uğruna yazıldı şiiri sözü
Gülmedi sevenin gülmedi yüzü
Vurdu yerden yere acımadan
aşk Çözümsüz bilmece o büyük hece
Baharı kış eyler gündüzü gece
Kendi güldü gönüllerde sadece
Vurdu yerden yere acımadan
aşk Yıkıp viran eder sineyi canı
Dolaşır bıkmadan bütün cihanı
Gönüllerde eser nuhun tufanı
Vurdu yerden yere acımadan
aşkSEVİLAY ŞAHBAZ