Sensizliğin acısından bir koz oldum bekledim,
Her gece içimdeki nefretimi kustum...
Duruşundaki endamla hurilere bedeldin,
İçimdeki narımla tutuştum da sustum...
Beni sana bağlayan acep bilmem ki neydi,
Anladım ki bağlandığım göz değil özün idi...
Beni sükuta boğan üflediğim bir neydi,
Gittiğin günden beri her şey ani tükendi...
Ne çıkar ki beklesem, yollara koyulsam,
Sabır diyen şu gönül son damlayı taşırdı...
Ne çıkar ki can,
aşk meydanından kovulsam,
Sen sen diyen bu gönlüm
aşkın ile şaşırdı...
MEÇHUL... 09.12.2011 /CUMA/
Kategoriler
