Aşk ağlattıda ben uzağına düştüm
Zaman en acımasız katili vuslatın
Ölüm düşer her gece soluma
hüzünü tetiklerken yokluğun
şakağımdan vurur dinlediğim hasret ezgileri
gölgem kadar yalnızım
ve savunmasız
Acıyım, acıdan da öte
yokluğunun koynunda
Bir kaya suskunluğunda
b/ağrıma merhem
taş mı basayım bilemedim
vuslatın suskun soğuk vagonlarındayım
yüreğimin dehlizlerinde yollar çıkmaza girer
feslegen kokulu geceleri senli düşlere yazdım sevgili…
aşkına hükümlüyüm acısına mağlup
ki
aşkın diyarında dil hükmünü yitirirmiş
ve susarmış tüm haykırışlar
tepeden tırnağa ıslanırmış arzular
ve
ölemediğim için uzarmış can çekişlerim
boynuma kefen dolayıpta geldim huzuruna
sığınayım gölgene, yüreğimi bırakayım avuçlarına
Can Cezayir Aydemir
Kategoriler
