geceleri yatağımda uyumaya çalışan yastığım
kaldırımdı.
polisten kaçıp,
bali çeken sokak çocuğuydum
yorulunca da kentin en kuytu yerinde
köpeklerle uyuyandım
potansiyel suçluydum
adına adalet koymuş toplum
yargısız infazların..............
sabahın ilk ışıklarında
derse yetişmek için yüreyen öğretmenim
ve
sabırsızca onu bekleyen öğrenciydim biraz da........
kaç surette ben vardım
kaç kişilik yaşadım
kaç kişilikte öldüm
dirilişlerim de
yaşama nedenim olsun diye
sevgiliyi aradım
devrimler yapardım her gece
bundandır;
seher vakitleri
darağaçında binlerce kez can verdim
gün ağardığında gül kokardı
beyaz gömleğim tarihle yaşıt........
boynuma yağlı urgan
değilde
aşk ağrısını öğrendim yaşamdan............
gordion