yanlızlığım... ''elif''den.., dem geliyor
Elifim...Yalnızım güne..,güneşe ve gündüze...''YALNIZIM...''
Gecem VAV tadında bir kanepede kıvrılırken kıvrımları,
Arşı ala tadında
Suskunluk suskunluğuma susuyor Dergahı
aşkı alada
Yanman gerekiyor habibe bir ilahi
aşkta
Ümmeti diyen nurdan dudaklarda
Yanmak gerekir,harfleri kızıl bir nur da
Kabrim dolusu kuran
Yüreğim dolusu pişmanlık kusar günahım
''Günahım'' bu bedenin nurunda
Hüsran ı ayrılıktır salavatsız gidişim
Lutfun dan mahrum eyllenemiş bir ilahtır''beni yaradan''
İmanım secdenin vaktindedir
Huzurunda nice güller açan
Yangın yeri matemim ,''yan'' yangınıma.. Feryadıma...
Yan.., günlümün nur danlığına
Müminler adına
Hakkına...ilahı senin adına yak''
Zülcefayı...
Son suzluğum kadar sen yaşarım ben..
Kuranın kadar solurum nefesimi
Rasulünün gölgesi altında
Aşk ı şerbetin dudağında..
''Yanarım ben.. yanarım''
Gecenin gündüzü bekleme tadında...
Serdar Özyanız