Bana benzer kadehten
aşk şerbeti içişin
Baharı muştuladı çiçek olup açışın
Sevdan ile başladım ben kendimi sevmeye
Bilmiyorum benden mi
aşktan mı bu kaçışın
Deprem yapar içimde tendeki titreyişin,
Mevzu
aşk olduğunda parlayıp kükreyişin
Dil feryat eylese de kalp suskunda kalıyor
Umut kapısı açar yüzde ki her gülüşün
Seni sevmek kendimi dağlarda yitirmekti
Seni sevmek kalbimi gurbete götürmekti
Aşk için ten gerekmez senden öğrendim bunu
Seni sevmek hayali hayalle bitirmekti
Akşam karanlığına düşmüş bulutlar gibi
Kurşuni bir grilik hâkim olmuş desende
Sen bendeki sevdanın ete bürünmüş hali
Aşk ateşin yanacak, gelsen de gelmesen de
İbrahim COŞAR