nasıl da esti gönlümde fırtınalar!..
senin estirdiğin o çılgın
o amansız fırtına...
gözlerim pırıl pırıldı ışığından
ellerim soğuk
kalbim sımsıcaktı
küçük bir kovuğa kocaman bir sevgiyi
sığdırmanın heyacanından.
ne söyleyeceğini bilmezdi dilim,
ne yapacağını şaşırırdı bedenim yanında.
beklerdim...
günlerce, aylarca, saatlerce.
dakikalara gelince dururdu zaman sanki,
çekilmez olurdu
gelmek üzere olduğun son saniyeler.
yağan kara, havadaki ayaza inat
yanardı benliğim.
sonra üşüyesim gelirdi sarılacaksın diye...
özlemin...
hem tatlıydı, hem acı!
kalbim ikiye ayrılırdı hem
bir yandan da tatlı bir sızı.
öyle deli vururdu ki, korkardım!
her şey b
aşkaydı sanki
hiç görmemiş gibi fakirdi yüreğim karşında.
hiç bitmez gibiydi bu sarhoşluk,
ölüm hiç gelmedi aklıma,
hep yeşil olacak yaprak,
hep pembe açacak sandım çiçekleri,
sandım ki,
bu ateş hiç sönmeyecek,
fırtınalar dinmeyecek,
gözlerinse hep gözlerimde...
emindim...
Elimi uzatsam sıcaklığın yanımda,
bilirdim kıyamazdın hiç bana.
titrerdi gözlerinin içi,
nasıl korkardın kaybetmekten,
uykuların kaçardı ağladım diye,
koymak istemezdin beni yollara,
aklın çıkardı dönmezsem diye.
hatırlıyorum...
dışarda kar vardı sen telofon kulübelerinde
sesim ateşti seni ısıtan.
"sen her şeyimsin" derdin
"sensiz yaşayamam "derdin,
"sen umudumsun " derdin
"elimde yüreğimde"
meğer bir alev mişim
yandığı söndüğü belli olmayan.
yokmuş aslında anca sevgi
dünyalara sığmayan.
sesin buz gibi sanki tanımaz beni
elinden düşürmediğin ellerim
bomboş iki yanımda,
geçmiş sendeki o sevdalar...
ne zaman?
huzursuz eder olmuş huylarım seni,
huylarım ki,
bir zamanla seni bana çılgınca bağlayan.
seni korkutan o yollar ne ki?
yanımdayken bile mesafeler girmiş araya,
üstelik özenir olmuşsun b
aşka sevdalara...
"bizimkisi gibi yok" derdin hani dünyada.
yağmurları bile sevmiştin hatırım için,
aşacaktık ya hani birlikte her şeyi .
ne oldu?
tutmaz olmuş dizin,
kalmamış halin.
meydan okur olmuş bana kıyamayan dilin.
yanlış anladın beni
ben sadece sevdim seni
ve o yüzden zayıftım sana
birlikte büyürüz dedim bu sevda masalında.
bilirim...
sevdalar geçmiş senden
yorgun ruhum, parçalanmış yüreğim
endişeli yaşadıklarından, yaşayacaklarından.
umutlarım şaşırmış naçar ortalıkda
kırağıdır bu,
belli olmaz vurur kaçarsa ya !
anlamadı kalbim hiç,
sonu böyleyse
niye ateşine attın ki beni,
anlamadı kalbim yalan olan hangisi?
titreyen dudaklar mı?
bu utanmayan aldırmazlık ...
...