sivri dilim
saplanmaktan
her kalbe
her pütürü
kan içinde
olmak istiyorum bazen
hayatın adamı Orhan Veli
hikayeleriyle ünlü Neyzen
bazen serseri Chinaski
ama hep Chao'yum yazarken
kendi şiirinin tanrısı
arka mahalleden bağıran
öfkeli bir deli
her şeye bağırıp
bir sana
haykıramasam da içimdekini
var benim de kalbim
görünmese de duygularım
misal
ne vakit tek kalsam
ne vakit yağmur yağsa
ellerimi tütün artığı
toz yumağı ceplerime sokar
.
.
.
boşver
ah kadınım
diyorsun ki “sen nasıl şairsin
insan sevdiğine iki satır yazmaz mı?”
bilemezsin
dünyaya bu kadar yakından bakarken
ne desen eksik
ne desen yalan
ne desen b
aşka dünyalara söylenmiş
farz- misal
“yaşam kaynağım” desem
olmaz
b
aşka olmalı
söylenmemiş
etkilese de seni
süslü
söylenmiş sözler
klişedir olmaz
çok kadından
tek
aşk yaptım
onu da sana verdim
her kırıldığında kırılır içim
dökülür
benim gibi adamlar ağlayamaz
gözleri büyür