döküldünüz kalıplara , bir desende çıktınız
aynı halkaları taktınız , kulakları çınlattınız
betona karıldı yar , battı
bölündünüz topraklara , çitlere , aynalara
çöldünüz zaten , hiç su olmadınız
gök gürültüsünden öteye geçemedi sesliliğiniz
aynı yolları eskittiniz
aynı kentlerden geçtiniz
aynı öykülerde güldünüz
aynı aynı
mükemmel bir resimdi
aşk gözlerimde
çizilmiş hayatın odak noktası
ordan başlıyordu yol
dünya tayın .
üleşiyordu elimdeki çiçeği
pervasız rüzgarınız .
olmayan insanlara eş olarak vardınız
çocuk doğuran olarak
ihanet edilen , yok olan bir şeydiniz altı üstü
kıpırdamadı desende bir gül
bir deve dolandı ortalıkta , ıhtınız
insan ağaçları kesti rüzgarınızı
tek kişilik
aşkınız , o buruşuğu giderilmeyen sessizlik
o çöle ekilmeyen ekin
büyüttü tohumunu
siz zaten yoktunuz
aşk vardı bana hoca 12 7 1998
Kategoriler
