Yoksul çaresizliğe sığınan bir besleme
Güz döşer yalnız gecelerine
Veda kiri koğuşlanırken içine
Yüzündeki çizgileri yakar
Her seferinde söndürüp, bakışlarını
Kirpiklerini boyar kül rengine
Adımları takılır,
Düşer gamzesine hüznün sessizliği...
Yürek taş altında enkaz
Ucunda
aşk beslemesi
Öptükçe zehirli ateşi
Hayal eşliğinde parlar düş kundurası
Bir coşar, bin ağlar
aşk beslemesi
Peş peşe saplandıkça hıçkırıkları
Yüreği çizer perdeli ruhu
Gülmez beslemenin gözleri
Tuzlu yağmurları yudumlar nefesi
Bakışlarını hasretin ipine asıp, kurutur
Ve
Üşüdüğü mevsimde yakar kederini
Aşk beslemesi...
Nurcan TALAY
19.11.2009