Çöl güneşi kurutur,
aşkla yanan dudağı
Bir can içinde ahu, yanar yanar kavrulur
Yeşeren fidan kurur, kesersen kol budağı
Yel vurduysa bir kere, yaprak düşer savrulur
Yaralıysa bir yürek bilmem nasıl yol bulur
** ** **
Hangi gece saklıyor şafakta ki güneşi
Matem tutuyor kuşlar hiçbirinde yok seda
Kaygısız sabahların kayıp bulunmaz eşi
Takvimler yaprak yaprak haykırışta bir eda
Erilmez yarınlara gül der
aşk'ın kardeşi
Çıra yakar geceler, yanar sevda ateşi
Her
aşkın sonu ölüm her
aşkın sonu hüsran
Bilinmez ki ayrılık can alırken günbegün
Her dem ah u zardasın her günün dolar hicran
Sevenlerde göz yaşı şaçaklanırken bir gün
İnadından doğmayan güneşe edip isyan
Dayan der bağırarak...! içimde ki ses dayan
Gözlerde bir kıyamet, irem gizli gözlerden
Bakmasıyla görmesi, say ki yürekte cahim
En acı kelimeler, dökülürken sözlerden
Gökten yağan rahmette söndüremez ne vahim
Riyakar bakışları, ayırırken yüzlerden
Silkelenip sıyrıldım, o yandığım közlerden
Çaresi bulunmazmış gezsen lokman hekimde
Geçte olsa anladım,
aşk; bir ağu zehirmiş
Şevk ile meşk ederken bedende ki çekimde
Yanılgı bir yansıma, yanıltan ne mahirmiş
Kalmamış hatırası, geçmişlerden silinmiş
O benim can verdiğim artık canım değilmiş
ELİF KESKİN(KARABULUT)ŞİİRLERİN ŞAİRİ...
ŞİİRİME NEFESİYLE CAN VEREN SEVDALİNKO' YA SONSUZ TEŞEKKÜRLERİMLE....
Yazarın Notu:bazen bir yorum şiir oluverir, ansızın düşer mısralara ard arda...
Kategoriler
