Karanfil kokusunu yitirir şehir
Küstümçiçeklerine kalır meydanlar
Vurunca rengini hüzün anılara
Aşk bir akşamüstüdür artık kalbime
İmlası bozulur uzak nehirlerin
Göz aralığımda kuşlar can verir
Suskun kelimelerin gölgesi uzar
Aşk bir akşamüstüdür artık kalbime
Yorgun bir misafiri bekler akşamlar
Bulutlar tutuşur veda sözlerinde
Tuzlu bir yağmur düşer sancılarıma
Aşk bir akşamüstüdür artık kalbime