Yalnızlar otobüsünde
Hangi durakta ineceğimi
Bilmeden ilerliyorum
Elimde yırtık fotoğrafın
Seni arıyorum
Umutsuzca kaldırımları süzüyorum
Belki unutulmuş bir yerde
Sana rastlarım diye
Yokluğunun burukluğunu taşıyorum
Yüreğim kırık dökük
İnmek vakti gelmişti
Üzgün ve sessizce iniyorum
Boynu bükük akan su misali
Arıyorum seni tüm kuraklığımla
Her köşede her bucakta
Yorgun ve bitkin düşmüştüm
Bedenim bir yudum suya
Ben sana muhtaçtım
Bir an gördüm seni
Köhne, yitik bir kaldırımda
Eteklerinde toz bulutları
Sevinç çığlıklarıyla koşarak
Yanına geldiğimde
Sen yoktun
Ardından bir iz bile yoktu
Ve o zaman anladım
Aşkın bir hayâl
Sen bir serap
Olmuşsun gözlerimde
Kategoriler
