Canda cânân gizli iken, gönül odu hiç söner mi?
Böyle ulvî sevdalı yürek, hiç küle döner mi?
Sevgiliye hasret olandır, zaman ötesi yaşayan.
Sen
aşkı seçtin aşık, câna bedel
aşk oduna yan.
Cânevini ateş sarsa da, dayan eyy yürek dayan,
Aşk bir özge pınar iken, gönül odda hiç yanar mı?
Güle talip ise seven, dikeniyle hiç kanar mı
Âşığın yüreği köz ise, âh u zâri hiç diner mi?
Cânân seni yakarsa da,
aşk pınarında yuğar mı?
Kalabalıklar içinde yalnızdır bil, ey yâr arayan!
Aşk-ı mecâz yolun başı, haydi aşık yola revân..
Yok durmak sâlik-i
aşka, eyy aşık hasrete boyan.
Kül olmaktan etme sitem, bilirim sonu güldür inan!
İçirir ab-ı hayat, dört mevsim gül açtırmaz mı*
Deryâ
aşk şarabı olsa, gönül
aşka hiç kanar mı?
Aşk bir özge âteş iken, gönül odda hiç yanar mı?
Kül olmanın sonu güldür gül, ey âşık olan sen bunu bil!
Bir gün derde derman olur, candan içre olan canan.
Kategoriler
