Sunu:
Yalnızca istemek, dokunmak, sevişip kirletmek var
aşkı,
Adına ‘
aşk' denilen kahpe oyunlar var vicdanların törpülenmiş sofralarında.
Az belirgin sevgide kıpırtısız uyumak,
Sabaha dek sevgilinin koynunda, bir kedi gibi pusmak arzusu kalmadı kimselerde.
Sinan Eldem
/Bir adli tıp raporunda otopsin yapılırken kalpsizliğin anlaşılacak
Seni yitirdiğim güncemde daha çok yol var aşılacak/
I.
Nasıl ve neyi sevdiğini bilmeyen üç beşinden biri olmadım
Yüreğimi patlatırcasına ağladım
Yitirdiğim her
aşkın ardından
Hiçbir yağmurda şemsiye açmadım
Gözyaşlarım görünmesin diye
Hep giden ben oldum sandın
Oysa kapıyı açıp gitmemi bekleyendin
Giderken gözlerime bakıp bir kez kal deseydin
Ama bir kez kal deseydin
Mezarımı dikerdim orada...
II.
Ellerimi uzatıp
Sensiz boşluğa düşmeye başladım
Artık kafiyesiz şiirler
Adınla anılan Nehirlerim kurudu
—
Aşk bitti tek hecelik-
İki yürekte bir olan
Sislerini de alıp gözlerimin
Nemlenmiş sayfalar bıraktın
Avuçlarımın arasında
Bütün kuşlarımı öldürdün göğümde kanat çırpan
Aşk dedikleri tek heceyi;
Sildirdin şiirlerimden
III.
Her yanımda;
Davası görülmemiş bir
aşkın sureti
Seni bırakıp giderken
İçime oturan o suskun bakışın
Cam aralığından canıma sızan
Bugün keşkesi yok hayatın
Yitirdi bütün naz'a çekilen sevdalarını
Bitti işte kınalarını yak Mecnun
IV.
İçimde sana ayırdığım yerde derin bir boşluk
Boşluk ki hiç dolmayacak
Geçen zaman şahittir yazılmamış bu öykünün ispatına
Nasıl kazındığına kalemim şahittir
Gecem ve seni yazıp karaladıklarım
Hiçbir
aşk ötekinin cenazesinin üstüne kurulmaz
Anlatamadım
V.
Rahat uyu yar!
Öyle dokudum ki seni yürek gergefime kıvırcık saçlarımla
İlmek ilmek bağladım hepsini
İp söküğü gibi çözülüp gelmeyecek
Çektikçe bir parçamı koparacak
Ve bir asır sürecek bitmesi
Gözlerini yine yum hayata öyle deli dolu bakışla
Aç artık ve gülümse en titrek surat ifadenle
VI.
Kulağımda hep o tını
Gözyaşlarını yüreğime akıttığın
Acısını en çokta bana bıraktığın
O hicaz makamının
Ve hiç kimse bizim gibi sevişmedi tarihte
Göz göze büyük hazlar
Şimdi yoksun kalbimin yeşilden damıtılmış dehlizlerinde
Büyüyen okyanus değil
Küçülen içinde kaybolan gemidir aslında
Boğulduğumuzun tarifidir okyanuslara bağladığın hayatım
VII.
Acısını anacak kalbini defalarca parçalamış adam bilir
Dağladığım yüreğimin
Bir sigara daha yakıp içime çektiğim dumandı acılarım
İçimden çıkaramadığım
Öksürüklere boğulduğum
Her gidenin ardı sıra şiir yazmakmış benimde kaderim
Şair yüreğim hep isyana bayraklar açmış
Sevişme nöbetlerinde göz göze kalışların
VIII.
Rahatını bozmuş her başlayan hikâye yorgun kalbimin
Başladı derken bitişlerin esiri olmuşuz
Gece nöbetlerimiz bundan
Bir koltuğa sığamamış seninle
Yorganın içinde kalmayı becerememişiz
Ten olup terleyememişiz gece sabah'a kavuşurken uzağımda
IX.
Onulmaz acılara saldığın bendim sevgili
Bırakıp giden değil
Hikâyesini dokuduğum bu
aşkın
Katilide sensin
Bırak sayfalar arasında kalsın yaşadığımız mutluluk
—Ama sen hep kötü bil içimde büyüttüğüm kadını-
X.
Lanet edip kaderine küsme!
Suçlusu sensin artık
Biten her
aşkın gözümde
Vadesi doldu bu
aşkın
Senetleri adıma zimmetli
Gözlerinde doğurduğum
aşkı
Dudaklarında yaşatmayı o kadar çok isterdim ki oysa
Öyle zor tuttum ki seni öpmemek için
Bir tebessüm bir saniye
Şimdi ellerimden kayıp gitmeni izliyorum ardın sıra
XI.
İçime çekiyorum içimi
Ve seni hep akıtıyorum canıma
Oysa ne büyük
aşktın sen yaşattığım kendimde
Bilemedin kıymetini
Artık cebine sahte
aşklar koy sevgili! beni kaybettin
Yaşanılası gerçek
aşkı ellerinle tükettin
O öpülesi o hasretle tutmayı beklediğim ellerin
XII.
Neresinden tutarsan tut elinde kalır
Hangi iklimde terk ettin beni
Üşüyorum hep mi soğuktur ayrılıklar
Acıyla mı büyüyecek içimde seni koyduğum yer
Git şimdi
O sığmayı beceremediğin kalbimden uzaklara
Ayrı iklimlerde ayrıldık seninle
Ben buz kestim
Sen yangın yeri
XIII.
Öyle bir tebessümdü gözümün görüş alanında bıraktığın
Artık seni gülen her kadının suretinde anımsayacağım
Sen çoktan unutmuşundur beni
Oysa sana daha çok destan yazacağım
XIV.
Gözlerimin neminden nehirler çağlattım akan
Uslanmaz yaralı yüreğim
aşkta vurgun yiyen
Seni sana bıraksam sahip çıkamazsın
Allaha emanetsin
XV.
Elveda ömrümü gözlerinin yeşiline sığdırdığım
Giden değildir terk eden tutmayı bilemeyendir
Şimdi gördüğüm her yeşile sen diye bakacaksam
Ve her akıttığım gözyaşımdan düşen damla olacaksan
Ömrümün sonuna kadar benimlesin demektir...
08.05.2008-Ağrı
Kategoriler
