Ask bize hep küskün be usta
Yasak denmiş yaşamak bu hususta
Elimizin uzandigi her dal
Kuru ekmek gibi catirdamakta
Ömür hep ziyan bu yolda
Yaşamak ağrısı asıldı boynumuza
Ufka dalip öfkeli çığlıklar beslemek düştü payımıza
Sevgilinin gerdaninda
aşk bizim neyimize be usta
Hem banane gök yüzünün maviliginden
Ben kendi aydinliğimda boğuluyorken
Gecede yildiz sayıp
Koynumuzda sevda beslemek bize hep yasaktı be usta...
Destan MUNZURLU