Kalmalıydı başucuma biriktirdiğim
ğün d/eğmemiş hayallerim.
Toprak kokusu eskimemiş, rengin bir hikaye
aşk kokan yıkımına girmemiş
avuçları terletecekti hani çocukluğumuzun
henüz toydu vakit kucağımda,söyle nerdesin!
İkindi vakti işgal edecekti ya
kırk y/amalı sevda kıyılarımızı
çizdiğim sepya sab/ahlarımı
gelme, kuşandım kimsesizlik suretlerimi
lügatım boyunu aştı, kovamadın yalnızlığımı
Artık yangınlarda kızılımı çalamaz
arındıramaz yağmuru tenimden
yedi verenlerim açmaz artık, mevsimim kış
kitabelerde uğramaz sofralarıma
aşk boy vermiyor, yıkıntılarda
Fukara zamanını aşındıracak acımtırak tadın
kokuma cahil kalıyor her son baharda...
yasemin şen
Yazarın Notu: güzün hazanı değdi, griliğime..