Bir el uzanır yüreğine gizlice,
Sen bilmeden!
Acırsın.
Gözyaşın kan olup akar parmaklarından.
Bir bilinmeze koşarsın
Korkunç yalnızlığından.
Avuntulara sığınırsın
Kendinden kaçıp.
Oyuncusu olmuşsundur
Terk edilmiş tiyotronun.
Kaleminde hüzün,
Yağmurlarında çöl sıcaklığı,
Baharlarında kış,
Ölmeyi öğrenirsin çırpınırken kalbin avuçlarında.
Hüznün yansımasıdır aynalardaki kadın.
Eller yabancı,
Gözler yabancı,
Senin olan kalmamıstır kendine,
Aşk böyle acımasız birşeydir işte!