Garın önünde sessiz bir gece
senin düşlerinle süslü,
Islak bir gece.
Yağmura doymuş toprak
doymuş hüzün de kedere...
Garın önünde bir bank,
Ortasında yapayalnız
bodur bir ağaç.
Yazın ortasında yapraklarını dökmüş...
Solgun yüzlü
mutsuz bir çocuk gibi
içine çekerdi,
ıslak topraktan gelen
hüznün kokusunu...
Senli düşler
ve gördüğü sen
yapraklarını dökmüş ağacın,
öfkesiz çığlığıydı
Seni arayan
bir
aşk çağrısıydı...
Efe Ulaş
Kategoriler
