Ve kanıyor ve aldatılıyor sevda
Düşüyorum yine kurduğum düşten
Üşüyorum çırılçıplak ayaz ortasında
Bağırıyorum avazım çıktığı kadar
Duyuluyor muyum acaba
Ve yalnız ve riya dölü bu sevda
Kocaman bir saçmalık
Aldanıyorum aldatılıyorum galiba
Hadi bir çizgi de sen seç
Yokluk olsun bu savurgan hatıra
Ve zaman ve kahpe an
Çok çabuk geçiyor inatla
Aşk da ölüyor zamanla
Bahçende büyüyen ne kadar zararlı ot varsa
Köküne dönüp yaşlanıyor amansızca
Ah
aşk da ölüyor işte
Ha zararlı ot misali ha hesapsız zaman gibi
Durduruyor vakti acımasızca
Sisler bekliyor gecenin koynunda
Siz desem gerek yok aslında
Bu kadar resmi olmaya
Giden yar desem imanı var mı acaba
Ya da dursan ağlasan
Ah evet ağlasan ne kadar saçma
İçindeki ahlar ne kadar kararmadan yaşar
Şiirin içini daha kaç soru paklar
Ruhlar
Onları da düşünmeye gerek yok zira
Bence sizler ayağınıza takın birer kavga
Ve atlayın boğaza
Yoksa cinayet çıkabilir
Gün geçmeden yenileriniz verilebilir toprağa
Ve sevda
İşte böylece (gitmezsen) ölümler yapışır yakana
Yazarın Notu:Fotoğrafta bir yazı var. Ayrılığa çarpmadan
aşk bize döndü.
Ve
Aslında
aşk bize çarpık ayrılığa döndü, ki aldanmanın eşiğinde ölümler bekliyordu.