Sordum gönül erbabına
Gönül kirden pak dediler
Büründün nefs esbabına
O zalimi yak dediler.
Vardım orda divan durdum
Benliğimi yere vurdum
Sebeb dedim sual sordum
Kafir nefsi yık dediler.
Bir ateşte pişirdiler
Kaynatıp da taşırdılar
Bu halime şaşırdılar
Yaramazsın çık dediler.
Kurumuştu dalım özüm
Görmez imiş hakkı gözüm
Odundan da katı sözüm
Başı mağrur dik dediler.
Yok mu bana nazarınız
Kurulmuşsa pazarınız
Islah olsun azarınız
Senin gibi çok dediler.
Kırk yıl oldu kaynatırlar
Aşk ipinde oynatırlar
Kendim demem söyletirler
Hala ümit yok dediler.
Taşlar ile ezilmedim
İmbiklerden süzülmedim
Buzlar gibi çözülmedim
Nasihata tok dediler.
Yüzüm gülmez neden ola
Rahat yok mu garip kula
Muhtaç oldum yırtık çula?
Kalbe değmiş ok dediler.
Hakk yolunda ben de olsam
Düşen gazel gibi solsam
Şu derdime derman bulsam
Tek eksiğin
aşk dediler.
Kategoriler
