Baktıkça elâ gözlerin
Sessiz ve derin
Aktım bir kara denize
Mutluluk varken mavi mavi
Tiryâkisi oldum her kederin;
Anladımki
aşktı bu...
Gittiğin her yere
Beni gözlerinde sürükledin
Ne kaldıki geride;
Bağrımı körükledin
Nefes nefes savruldu külüm
Sen
aşk değil, ateştin gülüm...
***
Sulu sepken yağmur kar ince ince
Yolun yokuş olsa her gün çıkardım
Dağ olsaydı başın yüceden yüce
Gözlerinden oluk oluk akardım
O sıcak bakışın derinden yakar
Sanki yıldırımlar serinden çakar
Salınca saçını belinden sarkar
Tellerinden ırmak olur akardım
Gönül dergâhında bir garip kuldum
Gâhi duman gâhi yağmurun oldum
Her damla yağmurda ben seni buldum
Gülüm olsan seni kâlbe takardım
Şaban AKTAŞ
22.10.2014
Fotoğraf: Ş. Aktaş