Önceleri pıt pıt atarken kalbi
Tutunca ellerini sen
Ve senden b
aşka yoktu hiçbir görüntü
Bakınca gözlerinden
Dünya pembemiydi ne
Değişti mi rengi
Çeşit çeşit olsa da
Bazen de gri şimdi
Boğazı düğümlenmiyor artık ismini anarken
Ve her seni düşündüğünde sıcak basmıyor yaşlı bedeni
Gözler de yaş yok uzadıkça hasret ama
Gene de arıyor alıştığı sesi
Pembe panjur kara sevda derken
Erken iniyor belki tiyatronun perdesi
Neden net değil artık görüntü
Parlak değil
Renkli değil de sisli.
Yıllar geçerken peşi sıra
Aşk değişti
Biraz alışkanlık oldu
Biraz da hislerin törpülenmesi
Hep vardı ama
Şimdi adı oldu sevgi.
Erol ALTUNAY
Kategoriler
