gece, bir serçenin kalbinden doğarken
bin yürekte gün dağlanır
o an
aşkgöğün hangi mevsimine sığınırsa sığınsın
münzevî bir eyleme tanıktır
kesilir bıçakla söz
işlenirken içimize gergef gergef
sevdanın muştusu
tez gelen ayrılığa ağlar öz
kaygısız ve kayıtsız zaman
sıkışınca dört duvar arasına
aşk dedi
yakındır şah damarın kadar
ölmen ve hayatta kalmana
aynı şeyleri söyler durur şarkılar
biz büyük cümleler kurarken
fikrimizin ağırlığına dayanamaz başımız
dipçikle ezilmiş kadar yorgunken
sadakatimiz ve bağlılığımız
bir günlük anıyı sığdırır tüm ömre
kimi zaman
ömür teslim olur tek bir gülüşe
mazgallarda erir öfke
"olmadı"lar tükenir
kalp ki her yıl tazelenen umuda gebedir
öldüğümüz yerde dirilir
ağyârı gönlümüze yâr ederiz
kimi güler kimi ağlar
dostu derdimizle cihandan bezdiririz
âşıkta mâşukta kendimiziz
biz her daim deliyiz
emine demirci