aşk der ki
iki dönemecin bir tek kavşağı vardır
yaban mevsimi gibi
yazın ıslak toprağı misali aynı söz söylenir
şarkıların hazin sonu çağrıyorsa
yabancı saydığın bir filmi aslında biliyorsan
yemek isteği aşırıya kaçıyor
ani bir zayıflık çörekleniyorsa boğaza
bulaşmışımdır ruhuna gözün aydın
aşk der ki
yarını düne katıp bekliyorsan
gece/nin köründe yastığın üşüyor
sol yanın soğuk harbe yenik düşüp büzülüyorsa
geldim demektir
aşk der ki
boyandığım rengi kendine benzetiyorsan
pembemsi rüyalar çıkmıyorsa havzandan
doyumsuz sevişmelerin iştahı yansıyorsa kasıklarına
can bedene girip çıkıyorsa
deprem vari çöküyorsa inme omzuna
selam katmışımdır sabahına
aşk der ki
tüm dostları unutup
sadece o olsun diye zikir çekiyorsan
kışın soğuk karı
yazın keskin güneşi kavursun diyorsan
sözlerin tümü sağlığına duacıysa
nedenleri
nedensiz bir sarhoşlukta kapatıyorsan
affet beni kaderine göz diktim
aşk der ki
boşlukların muzip kahramanları oyalıyorsa seni
kırıkları silip
kaynıyorsa tüm kemiksel yanların
şimdi
sınav hazır benliğine...
lamour