Aşk Şiirleri

1.
içinde kaybolduğunu sandığın şu tuhaf iklim
hile yaparken yakalanıp
dışarı atılan kalbinin kamaşmasıdır; şaşırma

her şeyin göz hizasına çekildiği
kiralık duygularla tasarlanmış o soğuk orman
ah! elinde tuttuğun şu yalancı derinlik
nasıl da inandırıcıydı boğulmaya koşanlar için

konuşulması gereken zamanlarda
dudaklarını askıya asanların çıldırtan gürültüsü
ve birer birer patlatılırken dürüstlük istasyonları
ah! şu yüzünden kalkan imkansız trenler
artık kullanılmayan korkunç anılar deposudur

2.
toplu olarak amnezi halindeyken toplum
her an hatırlama tehlikesi geçirmek tehlikelidir
ve havalanabilen sözcüklerden uçaklar yapıp
uzaklığa övgüyü başlatmak yok oluşlar yokuşunda
bilirsin, şiire böyle davranılmazdı eskiden
“keşke yalnız bunun için sevseydim seni”
dediğinde bir şair; tadı bile başka olurdu ayrılığın
yok ki bir “ihtimalleri düzeltme makinası”
ah! cümle sonlarında tükenerek baktığın o gözler
o hikayelerin başladığı yeri telaşla ovarak silme eylemi
aşk denen anayasayı cebren yıkma girişimidir

3.
sürekli ve itinayla tedavisi olmayan bir kenti
imzalamaktan geliyorum çağımın tanığı olarak

ifadeye çağırıp ha bire gülümsemeyi tutukluyor sayın devlet
oysa kimseye söylememiştim mutluson kutucuklarının yerini
oysa biraz daha sevişseydik
biraz daha yalansız öpüşseydik ulu orta
belki de hükümet yıkılacaktı
işçi melekler ayaklanıp saraylarını başlarına yıkacaktı kralların
kim bilir
belki de sözcükler hayali bir ağırlıktır sadece, ha!
veya bütün bunlar ölümü göze almış seslerin illüzyonudur

az sonra aşk, devlet ve ıstırap siparişleri verilmeye başlar
piyasaya fazladan kelimeler sürülür görmeyenlerin ülkesinde
kalbindeki kamaşma geçtiğinde gidebilirsin diğerleri gibi
gidebilirsin çağının en huzurlu suçlusu olarak
çünkü gitmek fiili
edebiyat tarihinin en büyük komplosudur