Unutacaksın adımı biliyorum
yaklaştıkça adımların ayrılık rüzgarlarına
yolları dost belleyeceksin
belki de en derininden sevileceksin
bulutların üzerinde dolaşıp
dokunmaya kıyamadığım saçlarını okşatacaksın yağmurlara
tazeyken bağrında
aşk sevineceksin
yolup attığın otları ezecek ayakların
görmeyeceksin öldürdüğünü yeni açan çiçekleri
şen kahkahaların çınlayacak dudaklarında
bilmeyeceksin sensizken ağladığımı
herkese ve herşeye seni seviyorum diye haykıracaksın
ben hariç
martılara nispet edercesine denizi öpeceksin
gözlerin maviyi çalacak
günbatımında turuncuyu koparacaksın güneşten
yavaş yavaş uzaklaşırken ayrılık limanından
bir avuç dolusu
aşk düşecek bağrından...
Nurcan Talay