ask elime dokunsa ,
kalbim sığmaz vücuduma.
nefesim koşturur içimde
çocuklar gibi yaramaz.
ask elime dokunsa ,
akar oradan içime
ama içim dayanmaz,
onun gücüne.
sığmayan bir şeyler olunca
belki derdimi vurmak isterim şiirlere
ama mısralarım tutulur
kalem kağıt dayanamaz
yazacaklarima.
bu yüzden
ask elime değse
yakar elimi , dilimi , içimi, şiirlerimi...
kavurur her şeyimi
kül olurum
yok olurum
belki
ask elime dokunsa
hiç olurum
belki
aşkın küçük bir zerresi olarak
kalır hiçliğim.