Ne vakit kaybettin ruhunun kıblesini
Kağıttan gemiler yapar gibi
Umutlarını çocuksu yarınlara bırakmışsın
Ne vakit soldu
Benzetmeye renklerin aciz kaldığı gözlerin
Senin bakışlarını bu kadar güz kesmezdi eskiden
Saçaklarında ayrılık türküleri biriktirmezdin
Sen böyle vefasız değildin eskiden
Utana sıkıla
Seni sevdiğimi söylediğimde
O ihtiyar ceviz ağacın altında
Hiç çekinmeden yüzüme söylemiştin
O uzak yabancıyı sevdiğini
İnan ki sen terk ettiğinde bile asildin
Şimdi tükenmişliğin yalancı mavisine
Boyamışsın tabiatın bütün renklerini
Bahanelerden taç yapmışsın saçlarına
Bıraktığım gibi değilsin
Aşk eskitmiş seni