Hastoma ormanında yemyeşil bir alanda,
Rüyamda avucuma kondu bir
aşk böceği;
Dertten kurtulamıyor kimi âşık olanda,
Solunca sevda gülü, açmayınca çiçeği.
İşte o rüya ile kayranı ettim seyran,
Bir peri güzeline vuruldum oldum hayran,
Yedim kaymaklarını, sütünden olmaz ayran,
Solunca sevda gülü, açmayınca çiçeği.
İki sene ormanlar gülde bülbülü dinler,
Gül solar, bülbül ölür, yangınlar ile inler,
İnandıramaz artık ne diller, ne yeminler,
Solunca sevda gülü, açmayınca çiçeği.
Ver ormanı ateşe, gel yangınına dayan,
Düşünde mi evlendin, uyan güzelim uyan,
O hıçkırıklı sesi artık olmuyor duyan,
Solunca sevda gülü, açmayınca çiçeği.
İkiyüzlü olanın yüreğinde yarası,
Makyajla kapanmıyor ihanetin karası,
Dünyayı tapulasa doymaz
aşk fukarası,
Solunca sevda gülü, açmayınca çiçeği.
Gencecik çağımızda, toyluk sıralarında,
Bukalemun olursan orman aralarında,
O büründüğün renkler kalır yaralarında,
Solunca sevda gülü, açmayınca çiçeği.
Sevdalık kazanını kaynatıp da gideni,
Görenler, yaşayanlar ancak anlarlar beni,
Mazi hançer, kızgın ok, deler geçer bedeni,
Solunca sevda gülü, açmayınca çiçeği.
---------------------------------------------
Kayran: Orman içinde açık geniş alan.