Aşk gecenin koyusunda
Saklanmış çıktı karşıma
Bir hüzünle,
Boynu bükük ve incinmiş...
Rüzgar yemiş bir papatyayı
Andırıyordu duruşu
Kıyamayıp elinize alırsınız ya
Dakikalarca bakarsınız
Hayalleriniz canlanır gözünüzde
Sonra onu alıp saklarsınız
Ezilmesine kırılmasına
Gönlünüz izin vermez
Zannedersiniz ki
O iyileşecek...
Yeniden doğrulup
Bize fallar bakacak
Hiç düşünmediğimizi anlarız
Kökünden kopardığımız papatya
Ölüme mahkumdur
Hayat kaynağından koparılıp,
Alınmış...
İşte böyle bir halde geldi karşıma
Aşk!
Daha ne bekliyorsunuz ki benden
Ölüyü diriltmemi mi?
Doğuşan IŞIK
14.02.2009