dokunuyor gülüme vuslat nakışlı kilim
sufî gönüllerin serzenişinde
dökülerek
gözümde düğümlenen ipliğe ilmek ilmek.
korkularım dağ, korkarım vah
tanıyamazsa kendini diyemezse daha
ölmekle kalmak arasında ervah...
söz b
aşka
düş
zaman b
aşka.
varlığın içinde yok yazılırım arafa
susmak gerek
duymak gerek.
'kim'e adanmış cana
dil b
aşka dilber b
aşka.
gülmek gerek, ölmek
durma...
ağlıyorum Yusuf'un atıldığı kör kuyuda
sonsuz boşlukta sırlanır nefesim
açılır sonunda
yalnız bana ıssızlaşan gülden girizgâh
öfkem yağar ellerimde hızır sevmek
yıkın surları, duvarları yükleyin sırtıma
içimde kıyameti yakmaya
aşk gerek,
aşk gerek,
aşk gerek ...
.