Hayatın ölüme yetmediği anlarda,
kalbimin içinde
buluşma zamanıdır..
şimdi düşlerim bittikten sonra
dönerim meleklere
ve dünyanın
neresinden baksam;
aşk burcundan gelir hüzün meleği...
gecikmiş bir mezar gülüyle
sarılır bana;
bir gezginin haritasından düşerken
aramızdaki kıyametin gizli harfleri..
ayrılıksa
en çok
aşk gülleriyle taşınır kalbe
ve camlara yağan bir meleğin
güllerinin
en ağır oldugu
yellerle kalkar ruhumun perdeleri...
sırrım
aşklara yetmez olur,
aynalara düşerim,
tenim dağılır
üzgün bir bulutla bölünür kalbim.
ve duyarım gecenin arkasında
bir köşede gizlenen sesimi.
ne çocukluğumda uçtuğum rüyalar
kurtarır beni...
ne de
aşk denilen
utangaç sarmaşığım....
Kategoriler
