Aşk Şiirleri

Pişman olsan ne fark eder
Yada ben affetsem seni
İnsan hiç unutabilir mi
İki kere ikinin dört ettiğini
İçimde öyle büyük bir boşluk bıraktın ki
Artık sen bile dolduramazsın eski yerini

Bir yerlerde unutulmuş eski bir şemsiyenin
Ardından ağlamak yakışmaz bize
Dışarıda bardaktan boşanırcasına bir yağmur yağsa bile
O yağmur söndürür içimizdeki pişmanlık ateşini
Ve yeni yeni umutlar filizlenir yüreklerde

Kalbim kapana kısılmış bir kurt misali
Vahşileştikçe daha çaresiz,
Çaresizleştikçe daha vahşi
Ama sen;
Kendini avcı zannetme hemen
Sen sadece bir et parçasıymışsın
Beni tuzağa çeken